Tytułowe Kociaki Łobuziaki szelmowsko uśmiechają się do nas z pudełka gry i wraz z soczystymi kolorami wełny zachęcają do zajrzenia do środka. Jak zwykle, gra zilustrowana przez Macieja Szymanowicza cieszy oczy. Ale i zawartość jest niezwykła. Zamiast pionków mamy sznurki, z którymi „biegamy” przez plansze pokoju i zbieramy żetony zabawek. Jeszcze nie widziałam tak oryginalnej gry.

Zawartość opakowania

Pudełko z grą jest dość duże, co początkowo było dla mnie zaskakujące. Ale rzeczywiście, w środku znajdziemy też pokaźną ilość komponentów:

• 4 plansze – pokoje, z wycięciami do przewlekania sznurków,
• 4 sznurki w kolorach: czerwonym, żółtym, błękitnym i szmaragdowym (serio! nazwanie tego koloru po prostu zielonym byłoby dużym niedopowiedzeniem ;))
• 4 tekturowe szpulki do nawinięcia sznurków
• 20 kartoników mebli
• 50 żetonów zabawek
• znacznik gracza rozpoczynającego, czyli kartonik z kotem

Zasady gry

Wspominałam już, że gra ma dużo elementów? To na początku trzeba je rozłożyć i to jest chyba najbardziej skomplikowany etap gry. Potem jest już z górki 🙂 Fakt faktem, że chwilę trzeba poświęcić na przygotowanie rozgrywki, ale za każdym następnym razem idzie już coraz sprawniej.

Zasady samej gry są bardzo proste i można je streścić w trzech punktach:

• wybór mebelka, w kierunku którego będzie biegł kot (decyduje o tym gracz rozpoczynający wybierając odpowiedni kartonik ze swojej puli),
• decyzja, z której strony tego mebelka kot wbiegnie, a którędy wybiegnie (od tego zależy, które żetony zabawek nasz kociak zgarnie). Warto tu zaznaczyć, że na każdej planszy jest innych układ mebli i zabawek, więc ta sama trasa dla różnych osób oznacza inne zdobycze,
• zabranie odpowiednich żetonów zabawek.

Jak widać zasady nie są skomplikowane i z powodzeniem nauczą się ich i młodsze dzieci. Opakowanie sugeruje wiek 5+, ja gram z trzyipółlatką. Zastosowaliśmy jedynie dwa drobne uproszczenia – gramy w odkryte karty (mebli) i ignorujemy punktacje na żetonach zabawek.

Ale proste zasady niekoniecznie muszą oznaczać łatwą grę. To już nie jest typowa gra losowa dla maluchów. Wręcz przeciwnie, jest tu miejsce na główkowanie i planowanie ruchów:

• W najprostszym układzie, czyli tak jak my gramy, dziecko musi podjąć decyzję, z której strony mebla kot przebiegnie. To ma znaczenie, bo od tego zależy, które żetony zabawek zgarnie. Trzeba przetestować obie trasy i zdecydować, która jest lepsza.
• Jeśli uwzględnimy wartości żetonów, to trzeba jeszcze zdecydować, która trasa przyniesie nam najwięcej punktów (żetony poszczególnych zabawek są ułożone w stosach od najmniej do najbardziej punktowanych)
• Wybierając kartoniki mebli, możemy spróbować oszacować, który kierunek będzie dla nas najbardziej korzystny (a nawet zerknąć, czy współgracze przypadkiem nie skorzystają na tym bardziej)
• Wreszcie możemy wprowadzić utrudnienia z wersji dla starszych graczy, czyli dodatkowe punkty za każdy rodzaj zabawki lub zebranie kompletu.

Jak więc widać, gra nada się zarówno dla tych zupełnie małych, jak i trochę starszych, jest więc idealna na przykład dla rodzeństwa. A i rodzice też nie będą się przy niej nudzić grając z dziećmi.

Podsumowanie

Wrażenia z gry mamy bardzo pozytywne. Kociaki Łobuziaki spodobały się całej rodzinie, a córka chętnie do niej wraca (choć lubi też wymyślać różne swoje zabawy z komponentów gry, czyli przede wszystkim sznurków)

Do plusów gry zaliczyłabym:

• piękną oprawę graficzną (ale co innego można powiedzieć o ilustracjach Macieja Szymanowicza?),
• niezwykłą mechanikę polegającą na przewlekaniu sznurków (warto spróbować),
• proste zasady, a jednocześnie możliwości kombinowania,
• dobrze dobrany temat (koty, zabawki, sznurki, kto odmówi takim atrakcjom?)

Jedyny drobny minus, który zauważyłam, to relatywnie długi (jak na propozycję dla młodszych dzieci) czas przygotowania gry, choć przy kolejnych rozgrywkach dochodzi się do większej wprawy. Jeśli też upraszcza się nieco reguły gry (tak jak my), to można też nieco uprościć zasady rozkładania komponentów.

Podsumowując polecam dla wszystkich dzieci, które mają już za sobą etap prostych losowych gier dla maluchów i chciałyby przejść na wyższy poziom. A także dla tych trochę starszych, których z pewnością zainteresuje nietypowy sposób gry.

Kociaki łobuziaki, Jeffrey D. Allers (autor), Maciej Szymanowicz (Ilustrator), Nasza Księgarnia 2019, sugerowany wiek: 5+

Za możliwość zrecenzowania gry dziękuję wydawnictwu Nasza Księgarnia.

Gdzie kupić?